 |
| Camille Pissarro | Elderly Woman Mending Old Clothes, Moret | 1902 |
Kırk yılın kışı, güzel alnını kuşattı mı, / Kapladı mı yüzünü derin çukurlar artık, / Gençliğinin kibirli, süslü giyim kuşamı / Beş para etmez olur, hırpani yırtık pırtık: / O zaman sorarlarsa güzelliğin nerdedir, / Dinç ve şen günlerinin hazinesi ne oldu; / Dersen yuvalarına çökmüş şu gözlerdedir, / Bencillik utancıyla israfa övgüdür bu. / Kavuşur güzelliğin çılgınca alkışlara / "Benim güzel çocuğum beni kurtarır," dersen / "Ve yüzümü ağartır ben yaşlandıktan sonra," / Güzelliğinin onda sürdüğünü göstersen. / O, sen yaşlandığında yeniler varlığını, / Soğuktan donan kanın duyar ısındığını.
William Shakespeare | Tüm Soneler | Çeviri: Talât Sait Halman | Cem Yayınevi | 352 s.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder