 |
| Ito Jakuchu | Birds, Animals, and Flowering Plants in Imaginary Scene |
[Bir An Resmi]
Rengârenk güzdü ve sonun öncesinin tereddütlü hüznü her yanı kaplamıştı. Sanki doğa, nasılsa ölüme gidiyor diye, o bilge tutumluluğunu unutmuş, sarısını ve yeşilini ve kırmızısını, kaybeden bir kumarbazın tutkusuyla harcıyordu. Sonra, yine de bir ümit varmışçasına, yumuşak ve şen bir esinti ve arada, güz gününün o tarifsiz hüznü, içinde, hastalarımızı dışarı çıkardığımız ilkbahardan bir şeylerin de salındığı. Bir şarkı çıkar yolumuza – dışımızda mı, yoksa içimizde mi? Çabucak selamlayıp yoluna devam etmek ister, daha ben ne olduğunu çıkaramadan – sanki sadece nağmeleri tınlayıp geçmiş gibi. Ama onu yakalıyorum: “Şarkı, nereden geliyorsun?” “Bahardan geliyorum, menekşelerden. Ve görevim bir gül görürsem şairimin selamını söylemek. Fakat yazı ormanın kırlarında daldığım hülyalarla geçirdim ve şimdi görevimi artık yerine getiremeyeceğim için üzgünüm. Zira şu son güller öyle saklı ve solgun ki, onları selamlamadan yanlarından geçip gidiyorum ve son anda onları fark edip geri döndüğümde solmuş gitmiş oluyorlar. Ve bir gülü daha uzaktan selamlayacak olsam, görüyorum ki, o bir gül değilmiş, renkli, başka, kokmayan bir şeymiş. Ama şimdi acele etmeliyim – orada, çitin yanında –” ve gitti, ona şairinin zaten farklı bir şey beklemediğini söyleyemeden. Zira o, kaderimizin karşılaştığımız gülü selamlamamak olduğunu, eğer bir şeyi selamlarsak da, bunun bir gül olmadığını bilir.
Georg Simmel | Felsefi Minyatürler | Dost Kitabevi | 134 s.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder